هرزه خواری یا اختلال پیکا و راه های درمان آن
نویسنده Admin HalamKhoobee
0 دیدگاه
۰۷ دی ۱۴۰۲

منظور از هرزه خواری یا اختلال پیکا چیست؟

می دانید که علل بروز بیماری هرزه خواری یا اختلال پیکا کدامند؟ شما هم به دنبال بررسی راه های درمانی بیماری یاد شده هستید؟ از شما دعوت می شود که مطالب درج شده در وب سایت حالم خوبه را تا آخر همراهی کرده و اطلاعات ارزنده ای را به دست آورید.

اختلال هرزه خواری یا پیکا یک اختلال رفتاری است که به تمایل به مصرف مواد غذایی غیر معمول و غیر خوراکی، مانند خاک، گل، پوست میوه، پارچه، مواد شیمیایی و غیره اشاره دارد. افرادی که از اختلال هرزه خواری رنج می برند، ممکن است موادی که در اصل برای مصرف انسان مناسب نیستند را مصرف کنند. این اختلال معمولا در کودکان و نوجوانان دیده می شود، اما ممکن است در بزرگسالان هم رخ دهد. علت این اختلال مشخص نیست، اما فرضیات مختلفی وجود دارد که این اختلال ممکن است ناشی از عوامل فیزیولوژیک، روانی یا محیطی باشد.

اختلال هرزه خواری می تواند به مشکلات جدی سلامتی منجر شود، از جمله مسمومیت، آسیب به دستگاه گوارش، خفگی و غیره. بنابراین درمان این اختلال بسیار مهم بوده و ممکن است نیاز به مشاوره روان شناسی، روان پزشکی یا مشاوره تغذیه داشته باشد. 

انواع اختلال پیکا یا هرزه خواری

اختلال پیکا یا هرزه خواری ممکن است به صورت موقت یا مزمن و در هر سنی رخ دهد. در زیر انواع اختلال هرزه خواری یا پیکا را بررسی خواهیم کرد:

  1. هرزه خواری خاک (Geophagia): مصرف خاک یا خاک خوردن به صورت مداوم یا مصرف با تمایل به خاک. 
  2. هرزه خواری غیرغذایی (Non-food Pica): مصرف مواد غیر غذایی مانند پارچه، مواد شیمیایی، چوب، پوست میوه ها و غیره.
  3. هرزه خواری غذایی (Food Pica): مصرف مواد غذایی غیر معمول یا غیر خوراکی مانند یخ، خمیر دندان، نمک، خاک و غیره.
  4. هرزه خواری مرتبط با بارداری (Pica in Pregnancy): این نوع هرزه خواری به مصرف مواد غیر غذایی و غیر معمول مانند خاک یا یخ در زنان باردار اشاره دارد.
  5. هرزه خواری نورولوژیک (Neurological Pica): این نوع هرزه خواری ممکن است به علت برخی از اختلالات نورولوژیک و اختلالات عصبی رخ دهد. هرزه خواری ممکن است نشانه اختلالات فیزیکی یا روانی باشد.

نشانه های هرزه خواری

افرادی که از اختلال هرزه خواری رنج می برند، ممکن است این علایم را نشان دهند:

  1. مصرف مواد غیر معمول: مثلا مصرف خاک، گل، پارچه، مواد شیمیایی، یخ و مواد غیر غذایی دیگر.
  2. مصرف مواد غیر غذایی برای یاد بودن یا خوش گذرانی وقت: به عنوان مثال خوردن پوست میوه یا جذب مواد شیمیایی برای احساس راحتی یا خوشایندی.
  3. مشکلات جسمی: مصرف مواد غیر معمول ممکن است منجر به مشکلات گوارشی، اختلالات ایمنی، کمبود ویتامین و مواد معدنی و غیره شود.
  4. عوارض جسمی: در برخی موارد مصرف مواد غیر غذایی ممکن است به مشکلات جدی سلامتی منجر شود مانند مسمومیت، خفگی و غیره.
  5. مشکلات روانی: افراد مبتلا به اختلال هرزه خواری ممکن است احساسات اضطراب، خجالت و رفتار های اجتماعی نامناسب داشته باشند.
  6. اختلال در وزن و نمو: مصرف مواد غیر غذایی ممکن است منجر به مشکلات در وزن و رشد جسمی شود، به ویژه در کودکان.

راه های درمان هرزه خواری

درمان هرزه خواری ممکن است شامل روش های روان شناسی، تغذیه ای و دارویی باشد. در ادامه راه های مختلف درمان هرزه خواری را بررسی می کنیم:

  1. مشاوره روان شناسی: مشاوره روان شناسی و روان درمانی ممکن است به شخص کمک نماید تا عوامل موجب هرزه خواری را شناسایی و مدیریت کند. این نوع درمان می تواند به شناخت عوامل محرک و مدیریت احساسات و رفتار های نا مناسب کمک کند.
  2. مداخله تغذیه ای: در صورت کمبود ویتامین یا مواد معدنی در بدن، تغذیه ای مناسب ممکن است به شخص کمک کند تا دلبستگی به مواد غیرغذایی را کاهش دهد.
  3. دارو ها: برخی دارو ها ممکن است برای کنترل احساسات و رفتار های نا مناسب در افراد مبتلا به اختلال هرزه خواری تجویز شود.
  4. مدیریت استرس: یادگیری راه های مدیریت استرس و افزایش توانایی مقابله با احساسات نا مناسب می تواند به کاهش هرزه خواری کمک کند.
  5. حمایت اجتماعی: ایجاد حمایت اجتماعی مناسب و ارتباط صمیمانه با افراد دیگر، می تواند به افراد مبتلا به هرزه خواری کمک نماید تا احساسات و مشکلات شان را بهتر مدیریت کنند.
  6. مداخله خانوادگی: مشارکت خانواده و ارائه حمایت و محیط حمایت کننده می تواند به بهبود وضعیت افراد مبتلا به هرزه خواری کمک کند. درمان هرزه خواری ممکن است زمان بر و چالش بر باشد، اما با مشاوره و تیم متخصص امکان بهبود وجود دارد. 

هرزه خواری در کودکان

این مشکل می تواند عوارض جسمی و روانی جدی برای کودکان داشته باشد. درمان هرزه خواری در کودکان می تواند شامل موارد زیر باشد:

  1. تغذیه مناسب: اطمینان از ارائه تغذیه مناسب و کافی برای کودک می تواند کمک کند تا دلبستگی به مواد غیر غذایی کاهش یابد. اطمینان از مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی نیز می تواند به بهبود وضعیت کودک کمک کند.
  2. حمایت خانوادگی: حمایت و مشارکت خانواده در فرآیند درمان می تواند برای کودکان بسیار مفید باشد. ایجاد یک محیط حمایت کننده و رفع تنش های خانوادگی می تواند به بهبود وضعیت کودک کمک کند.
  3. مداخله مدرسه: همکاری با مدرسه و معلمان نیز می تواند به شناسایی و مدیریت مشکلات رفتاری کودکان کمک کند.
  4. تحقیقات دارویی: در موارد خاص، ممکن است مداخله دارویی توسط یک پزشک متخصص مورد نیاز باشد. در صورت مشاهده هرزه خواری در کودکان، مهم است که به یک حرفه ای متخصص مراجعه کرده و راه کارهای مناسبی را برای شرایط خاص کودکتان در نظر بگیرید.

آیا اختلال هرزه خواری ریشه در کودکی دارد؟

اختلال هرزه خواری ممکن است ریشه در موارد مختلف داشته باشد. برخی از عواملی که می توانند باعث ایجاد اختلال هرزه خواری در کودکان شوند عبارتند از:

  1. عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده است که اختلال هرزه خواری ممکن است به عوامل ژنتیکی نیز برگردد و در برخی از موارد به دلیل وجود تاریخچه این اختلال در خانواده ها انتقال یابد.
  2. عوامل روان شناختی: مشکلات روان شناختی مانند استرس، اضطراب، افسردگی، اضطراب اجتماعی و اختلال وسواسی-اجباری (OCD) می توانند به ایجاد اختلال هرزه خواری در کودکان منجر شوند.
  3. عوامل محیطی: محیط خانوادگی، فشار ها و تنش های اجتماعی، مدرسه و رویداد های ناگوار ممکن است نقش مهمی در ایجاد اختلال هرزه خواری داشته باشند.
  4. تجربیات کودکی: تجربیات ناگوار در کودکی مانند تحمل فشار های بیش از حد، تحمیل رژیم غذایی نا مناسب، تحریک های نا خواسته و انتقاد های مداوم می توانند به ایجاد اختلال هرزه خواری در کودکان منجر شوند. از این رو اختلال هرزه خواری ممکن است ریشه در اجتماعی، روانی و فیزیولوژیک داشته باشد. مهم است که درمان این اختلال به صورت چند جانبه و مشارکتی صورت گیرد و به عنوان یک مسئله چند بعدی در نظر گرفته شود.

عوارض مربوط به هرزه خواری یا اختلال پیکا

اختلال هرزه خواری یا اختلال پیکا ممکن است عوارض جسمی و روانی جدی را برای فرد داشته باشد. بعضی از عوارض مربوط به این اختلال شامل موارد زیر می شود:

  1. کمبود تغذیه: مصرف مواد غیرغذایی می تواند منجر به کمبود تغذیه و افزایش خطر ابتلا به بیماری های ناشی از تغذیه نامناسب شود.
  2. مشکلات ایمنی: مصرف مواد غیر غذایی می تواند به کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به عفونت ها منجر شود.
  3. آسیب به دندان ها: مصرف مواد سخت و خشن می تواند به آسیب دندان ها و لثه ها منجر شود.
  4. مشکلات جسمی دیگر: مصرف مواد غیر غذایی ممکن است به مشکلات جسمی دیگر، مانند مشکلات تنفسی، آسیب به ریه ها و غیره منجر شود. در کنار این عوارض جسمی، اختلال هرزه خواری می تواند به مشکلات روانی از جمله کاهش اعتماد به نفس، اضطراب، افسردگی و مشکلات رفتاری نیز منجر گردد. از این رو بهتر است که اگر شما یا کسی که شما آن را می شناسید از این مشکل رنج می برد، به یک حرفه ای مراجعه کرده و کمک متخصصانه دریافت کنید.

علل بروز هرزه خواری یا اختلال پیکا

علل بروز اختلال هرزه خواری یا اختلال پیکا ممکن است متنوع باشد و شامل عوامل فیزیولوژیک، روانی و اجتماعی باشد. برخی از عوامل مهم در بروز این اختلال عبارتند از:

  1. عوامل ژنتیکی: مطالعات نشان داده است که وراثت ممکن است نقشی در بروز اختلال هرزه خواری داشته باشد. افرادی که تاریخچه این اختلال را در خانواده شان دارند، احتمال دارد خود نیز این مشکل را تجربه کنند.
  2. مشکلات روان شناختی: اضطراب، افسردگی، اضطراب اجتماعی، اختلال وسواسی-اجباری (OCD) و نقص تنظیم هیجانی از جمله مشکلات روان شناختی است که ممکن است باعث بروز اختلال هرزه خواری شوند.
  3. تجربیات کودکی: تجربیات ناگوار در کودکی مانند فشار های بیش از حد، انتقاد مداوم، تحمیل رژیم غذایی نا مناسب و مشکلات خانوادگی ممکن است نقش مهمی در بروز این اختلال داشته باشند.
  4. فشار های اجتماعی: فشار های مدرسه، روابط اجتماعی نا مناسب و فشار های اجتماعی ممکن است به بروز اختلال هرزه خواری منجر شوند.
  5. عوامل فیزیولوژیک: برخی عوامل فیزیولوژیک مانند مشکلات گوارشی، عوارض دارویی و نقص های شیمیایی در مغز ممکن است نقشی در بروز اختلال هرزه خواری داشته باشند. درک این عوامل و شناخت دقیق تاریخچه فرد و شرایط محیطی و روان شناختی وی، می تواند به تشخیص و درمان صحیح این اختلال کمک کند. برای دریافت کمک حرفه ای، مشاوره با یک روان شناس یا متخصص تغذیه می تواند مفید باشد.

هرزه خواری در دوران بارداری

هرزه خوردن یا اختلال پیکا یک اختلال رفتاری است که با مصرف مواد غذایی غیر معمول یا غیر غذایی همراه است. در دوران بارداری، این اختلال می تواند عواقب جسمی و روانی جدی برای مادر و جنین داشته باشد. برخی از مسائل مرتبط با هرزه خواری در دوران بارداری عبارتند از:

  1. کمبود تغذیه: مصرف مواد غیر غذایی یا غیر معمول ممکن است منجر به کمبود تغذیه در مادر و اختلالات تغذیه ای در جنین شود.
  2. نقصان وزن: هرزه خوردن ممکن است منجر به کاهش وزن نا مناسب در دوران بارداری شود که ممکن است اثرات منفی بر رشد و توسعه جنین داشته باشد.
  3. مشکلات گوارشی: هرزه خوردن ممکن است به مشکلات گوارشی مثل تهوع، استفراغ، یا اختلالات روده ای در مادر وارد شود.
  4. مشکلات روانی: اختلال هرزه خوردن می تواند باعث افسردگی، اضطراب و کاهش اعتماد به نفس در مادر شود.
  5. آسیب به جنین: کمبود تغذیه و مصرف مواد غیر غذایی ممکن است به فرآیند های رشد و توسعه سلامتی جنین آسیب برساند. مدیریت و درمان اختلال هرزه خوردن در دوران بارداری بسیار حائز اهمیت است. مشاوره با یک پزشک یا متخصص تغذیه، درک و حمایت از سوی خانواده و دوستان، و درمان مشکلات روانی ممکن است به مادرانی که با این مشکل مواجه هستند کمک کند.

راه های تشخیص هرزه خواری

هرزه خواری یک اختلال تغذیه است که نیاز به تشخیص و درمان دارد. در ادامه راه های تشخیص هرزه خوری را بررسی می کنیم:

1. ارزیابی تغذیه ای: اگر فرد مشکوک به هرزه خواری باشد، ارزیابی تغذیه ای توسط یک متخصص تغذیه می تواند ابتدایی ترین مرحله تشخیص باشد. این ارزیابی شامل بررسی وضعیت تغذیه ای، وزن، قد، سابقه تغذیه ای و نیاز های کالری فرد می شود.

2. مصاحبه با متخصص روان شناسی یا روانپزشکی: بررسی تاریخچه روان شناختی و احساسات فرد می تواند نشانگر اختلالات روانی مرتبط با هرزه خواری باشد.

3. بررسی علائم بالینی: علائم بالینی هرزه خواری شامل از دست دادن وزن ناگهانی، فراموشی، اضطراب، افسردگی، مشکلات گوارشی مانند اسهال یا یبوست و مشکلات قلبی مانند ضربان قلب نا منظم می شوند.

4. آزمون های تشخیصی: آزمون های خونی و تصویر برداری مانند آزمون های خون برای بررسی سطوح مختلف مواد مغذی و الکترولیت ها در بدن و آزمون های تصویر برداری برای بررسی وضعیت عمومی بدن می تواند در تشخیص هرزه خواری مفید باشد.

5. مصاحبه با خانواده و دوستان: مصاحبه با افراد نزدیک به فرد مبتلا به هرزه خواری می تواند اطلاعات مفیدی در مورد رفتار و علائم او به ارمغان آورد. در کل تشخیص هرزه خواری نیازمند همکاری متخصصان مختلف مانند متخصصان تغذیه، روان شناسان و پزشکان است تا بتوان به طور صحیح این اختلال را تشخیص داد و برای درمان مناسب واکنش نشان دهید.

 

دیدگاه‌ها
موردی یافت نشد !